Etappe Munstergeleen

Vandaag om 10.00 uur zijn we met 39 personen vanaf het Raadhuisplein in Munstergeleen vertokken met volle bepakking.Het was prachtig weer.  De ene rugzak iets groter of kleiner dan de ander. Na een klein uurtje lopen door prachtige omgeving kregen we al een beste beklimming voor onze kiezen die omhoog het bos in ging. De beklimming hield lang aan en de een pufte nog harder dan de ander maar gestaag zetten we de tocht voort tot we boven waren op het plateau, een  open vlakte. Daar konden we even op adem komen en voor de ongeoefende rugzaklopers was een een rugzak inspectie/controle of de rugzak op de juiste wijze gedragen werd. Bij een paar personen zat de rugzak niet comfortabel en dat zag je ook wel aan de manier dat de rugzak niet mooi aansloot aan het lichaam. Dus helpen afstellen waar mogelijk was. We verlaten daarna het plateau en gaan richting Sweikhuizen door het bos naar ons lunch adres wat nog ongeveer een uur te lopen is. Eenmaal bij Gasterie de Bokkereijer zijn we allemaal blij dat we even kunnen zitten. De benen voelen zwaar aan. Ik moet immers 10,5 kg mee omhoog sjouwen en dat voel je in de benen. Van mijn rug heb ik totaal geen hinder. Mijn 60 ltr. Gregory Deva is het de prijs dubbel en dwars  waard. Ik ben heel blij dat ik deze in 2013 heb gekocht. Daar heb ik nog geen moment spijt van. Effin het was heerlijk om even te relaxen en een hapje te eten. Het broodje gezond wat ik daar bestelde ging erin als koek. Tjonge wat kan dan zo'n broodje heerlijk zijn. Een kopje DE koffie erbij maakte het compleet. Na de lunch gingen we weer vrijsnel het bos in richting Schinnen. En er stond een pittige verassing te wachten. Een  zware beklimming is een, maar al die trapjes, dat is nog erger als een pittige klim pff. En dan ook nog kruip door en sluip door route wat wel wat lenigheid van je vroeg. Met zo'n rugzak op is het bukken niet zo'n probleem maar weer overeind komen dat is wel lachen en vraagt enorm wat kracht en behendigheid van een ieder. Het was zo nu en dan lachen en elkaar helpen. Aan het eind van de Jacobs route werden we door de Pater Karel  ontvangen in de Pater Karel Kapelletje van Munstergeleen. Daar kreeg ik van de Pater Karel  mijn eerste stempel in mijn credential. Daarna stond ons een heerlijke traktatie te wachten in de vorm van een drankje naar keuze aangeboden door het Genoodschap van St Jacob. Een biertje zou wel smaken maar heb het maar op een kopje cappuccino gehouden ivm met terug rijden. Terug kijkend op deze mooie dag en een bijzondere ervaring rijker ben ik zeer voldaan, pittig maar kan ik  niet wachten om verder  de rest te ervaren.  Heb er aan mogen proeven en het smaakt naar meer, veel meer. 

Buen Camino

Foto's volgen!!